Praca glazurnika

Glazurnik okłada ściany płytkami ceramicznymi, szklanymi, klinkierowymi, terakotą, lastriko i innymi materiałami (wedle projektu). Niekiedy glazurnikowi zleca się odnowienie ścian wyłożonych już płytkami. Glazurnik może pracować indywidualnie lub w zespole pracowników budowlanych. 

W tym pierwszym przypadku nie ogranicza się zwykle do kafelkowania; przeprowadza też drobne prace murarskie/tynkarskie, konieczne do przygotowania powierzchni pod wyłożenie płytkami.

Nim glazurnik przystąpi do pracy, musi m.in. sprawdzić ścienną powierzchnię, usunąć nierówności i ruchomy tynk itp. Dopiero wówczas może układać kafelki, a jest to proces wymagający ogromnej dokładności. Bez niej, praca glazurnika minie się z celem.

W tej pracy przeważają czynności ruchowe. Sporo się chodzi, stoi, nosi płytki, zaprawę, kleje itp. Wszystkie czynności wokół kafelkowania wykonuje się zwykle w niewygodnej pozycji. Układanie elewacji budynku to praca na rusztowaniu, co ogranicza pole ruchowe.

WARUNKI PRACY

Glazurnik pracuje nie tylko w pomieszczeniach zamkniętych; pracuje wszędzie, gdzie można i trzeba układać glazurę. Często narażony jest na zmiany temperatur oraz wpływ pyłu wapna i pyłu podczas cięcia i szlifowania płytek. Oznacza to istnieje zwiększone ryzyko chorób górnych dróg oddechowych.

Praca glazurnika jest zazwyczaj samodzielna, co pociąga za sobą osobistą odpowiedzialność za jej realizację. Zależnie od tego, czy pracuje sam, czy jako członek ekipy budowlańców, ma rzadsze lub częstsze kontakty z ludźmi. Na budowie jego pracę nadzoruje przełożony. Gdy pracuje indywidualnie, jakości pracy pilnuje zleceniodawca.

Trudno sztywno nakreślić godziny pracy glazurnika. W firmie pracuje w konkretnych godzinach, choć mogą się przesuwać w związku z realizowanymi zleceniami i terminami oddania robót - również pogodą, w razie wykańczania elewacji zewnętrznej. Jeśli glazurnik prowadzi własną działalność, sam ustala swój czas pracy. W obu przypadkach może pracować w weekendy i dni wolne od pracy.

WYMAGANIA

W tym fachu bardzo liczy się duża sprawność rąk i koordynacja wzrokowo-ruchowa. Glazurnik powinien odróżniać odcienie, mieć zmysł estetyczny. Z racji pracy na rusztowaniach, nie ma mowy o lęku wysokości; dobry zmysł równowagi to niezbędnik. Kolejny to odporność na długotrwałe obciążenie fizyczne. Wszystko trzeba robić precyzyjnie, gdyż drobne niedopatrzenie może popsuć całą pracę. Konieczna jest tu cierpliwość, zdolność do monotonnej pracy i nieodzowna koncentracja uwagi.

Praca glazurnika należy do ciężkich, zatem w cenie jest ogólna sprawność fizyczna - zwłaszcza zręczność i dobry wzrok. Przeciwwskazaniem jest zaburzony zmysł równowagi, lęk wysokości i pewne choroby układu krążenia/oddechowego.

WARUNKI PODJĘCIA PRACY

Osoba chcąca pracować jako glazurnik samodzielnie, nie potrzebuje specjalnego wykształcenia. Posiadając zestaw sprawdzalnych w praktyce umiejętności, nie musi bać się rozliczania z ukończonych szkół. Co innego w razie zatrudnienia w firmach budowlano-remontowych - najchętniej przyjmuje się absolwentów szkół budowlanych z dużym doświadczeniem.

MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA

Znakomita sytuacja w budownictwie sprawiła, że brak na rynku wykwalifikowanych specjalistów wykańczających wnętrza, w tym glazurników. Znalezienie doświadczonego i kompetentnego pracownika jest bardzo trudne. Wielu też wyjechało do Wielkiej Brytanii, gdzie mogą liczyć na znacznie większy zarobek. Ci, którzy pozostali, nie mają kłopotów ze znalezieniem pracy.

ZAROBKI

Samozatrudnieni specjaliści parający się wykończeniem wnętrz już od paru lat zarabiają świetnie. Dobra koniunktura w branży oraz emigracja sprawiły, że dochody glazurników wzrosły również w firmach, które konkurują o specjalistów lepszymi warunkami zatrudnienia. Średnia pensja waha się od 1700 zł wzwyż; zależnie od regionu kraju, możliwe są odstępstwa w każdą ze stron.